23 listopada 2021. W drodze powrotnej z Abu Simbel zatrzymujemy się na Wielkiej Tamie Asuańskiej. Zbudowana w 1970 roku (data ukończenia) według sowieckiego planu z rumoszu skalnego, gliny i piasku, ma 4 km długości, 1 km szerokości przy podstawie i 40 m szerokości na koronie, 111 m wysokości:
To po stronie północnej (rzeki). Przy wjeździe na tamę pomnik przyjaźni arabsko - sowieckiej:
Po stronie południowej (jeziora) widać uratowane świątynie (można je zwiedzać w rejsie statkiem po jeziorze), skały i góry:
Jezioro Nasera ma 500 km długości i 35 km szerokości (maksymalnie). Z terenów jeziora przesiedlono ponad 100 000 Nubijczyków, zarówno w Egipcie jak i Sudanie. Wybudowanie Wielkiej Tamy umożliwiło likwidację rocznego cyklu okresów niskiej i wysokiej wody Nilu i uzyskiwanie w Dolinie Nilu dwu zbiorów rocznie. Skończyły się też katastrofalne powodzie i susze (zależne głównie od deszczy w Abisynii)
Od Jeziora Nasera ciągną się w głąb pustyni kanały umożliwiające jej nawadnianie i rolnictwo. Tak to wygląda nad odnogą jeziora w pobliżu Abu Simbel:
Na pustyni sieje się głównie pszenicę (odmiany odporne na bardzo wysokie temperatury), ale też sadzi się drzewa owocowe.
Z Wielkiej Tamy zawracamy z powrotem na zachodni brzeg Nilu (wydaje się, że nie ma przez nią otwartego przejazdu) i jedziemy w dół Nilu do Starej Tamy Asuańskiej, którą biegnie podstawowe połączenie wschodniej i zachodniej części Luksoru. Zbudowana w 1902 roku (data zakończenia) przez Brytyjczyków, potem dwukrotnie podwyższana, była największą murowaną tamą na świecie. Ma 2 km długości i 36 m wysokości. Nie rozwiązała jednak problemów z Nilem. Jedziemy tak szybko, że nie zdążyłem zrobić zdjęć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz