Zielona Góra 2

Piątek, 27 września 2019.  Zdjęcia Zielonej Góry pochodzą z dwu krótkich spacerów w środę i czwartek, ale prezentuję je razem w dwu odcinkach. Zielona Góra nie była zniszczona w czasie działań wojennych, zachował się średniowieczny układ miasta i wiele zabytkowych kamieniczek (co prawda nie tak starych), ale również duże partie miasta z XIX i XX wieku:

Pisałem już wcześniej, że ten kaliber i styl architektury ma dla mnie przyciągający urok. Niestety nie miałem czasu na śledzenie szczegółów wyróżniających się kamieniczek. Więc w zamian trochę zieleni. na przykład osiemsetletni cis:

i trzystuletni dąb węgierski:

Obok dębu stoi pomnik Bohaterów II Wojny Światowej, pierwotnie pomnik sowieckich wyzwolicieli, a jeszcze wcześniej stał tu pomnik niemieckiego cesarza. Jeżeli ktoś chciałby odwiedzić to miejsce, należy pytać o Plac Bohaterów. I jeszcze dąbek - potomek Chrobrego, najstarszego polskiego dębu, posadzony tu z okazji osiemdziesiątej rocznicy powstania Lasów Państwowych:

(to cieniutkie drzewko zaraz za kamieniem pamiątkowym).
Zielona Góra to miasto wielu ciekawych pomników. W Parku Winnym znajduje się Pomnik Żołnierzy Wyklętych:

"Dobosz" na tle resztek średniowiecznych, kamienno-ceglanych murów miejskich:

To pomnik w hołdzie "Dzieciom wszystkich wojen, powstań i zrywów narodowych". Nie zapomniano też o matkach-sybiraczkach (w końcu obecny zachód Polski to jej były wschód):

No i "biała" Solidarność:

Jest też coś dla wielbicieli ławeczek, lektury gazet i pogawędek (ta osoba na ławeczce to zielonogórski malarz):

Stylowa pompa z kurkami:

Na zakończenie:

No tak, I love Zielona, i podróże też.