Chichen Itza

28 lutego 2024. Ostatnie już miasto Majów na naszej trasie. Powstało we współpracy ludu Itza i Tolteków, przybyłych na Jukatan ze Środkowego Meksyku. Okres świetności to X -XII wiek, a więc okres postklasyczny, gdy większość miast Majów była już opuszczona.

Piramida (i świątynia) Kukulkana, czyli Pierzastego Węża, znanego w Ameryce Środkowej jako Quetzalcoatl:

Ale z tyłu jest już tylko częściowo zrekonstruowana:

Pod tą piramidą znajduje się cenote (zapadlisko skalne z jeziorem na dnie). Na terenie Chichen Itza jest ich kilka, odwiedziłem tym razem jedną z mniej popularnych:

Na przeciwko Piramidy Kukulkana olbrzymie boisko do gry w piłkę (niektórzy twierdzą, że zostało zbudowane na pokaz, bo jest za duże do rzeczywistych rozgrywek) i kilka zgrabnych budynków:

Po przeciwnej stronie Piramidy budynki z olbrzymimi i mniejszymi salami kolumnowymi (które podpierały sklepienie) a la Toltek:

A w takich chatach mieszkali zwykli Majowie:

Na zakończenie relacji z zaginionych miast Majów ciekawostka przyrodnicza (z Uxmal). Młode ceiby mają kolce na korze zapobiegające obgryzaniu przez zwierzęta, ale z wiekiem je tracą:

Korona tej ceiby wygląda tak:

Brak liści, ale są owoce. Znajdujące się w środku owocu pestki są otulone w bardzo lekkie i sprężyste włókna, z których wyrabiano kiedyś poduszki, kołdry i ... kamizelki ratunkowe. Nic dziwnego, że angielska nazwa ceiby to ... kapok (ich jest zresztą wiele gatunków i rosną właściwie wszędzie w strefie tropikalnej). Polska nazwa: puchowiec.