Titicaca: Copacabana i Wyspa Słońca

Środa, 29 maja. Do Copacabany jedzie się autobusem ponad 3 godziny plus przeprawa promowa przez cieśninę łączącą dwie części jeziora Titicaca. To płynie nasz autobus (pasażerowie oddzielnie motorówkami):

Our bus on a ferry across the Ticuina Straits

Z drogi dojazdowej Copacabana wygląda zachęcająco:

Copacabana and Titicaca Lake

Miasto jest zawalone młodymi turystami. Główna ulica prowadzi od portu do kościoła, a przy niej tylko hostele, knajpki, biura turystyczne i sklepy z pamiątkami (na sąsiednich ulicach to samo):

The main street of Copacabana

Ale Copacabana to też boliwijska Jasna Góra, znajduje się tu czarna drewniana figura Matki Boskiej, Królowej Boliwii, przyciągająca tłumy pielgrzymów (też piesze pielgrzymki z La Paz):

The church (basilica) of Copacabana

W kościele nie wolno fotografować (przy wejściu siedzi policjant), ale nad wejściem umieszczono jej kopię:

The "Black Madonna" of Copacabana

Figurę wykonał wnuk ostatniego władcy Inków (nie licząc wojny domowej po jego śmierci), przy wejściu jego pomnik:

The sculpture was done by a grandson of the last Inca ruler

A oto historia Madonny w skrócie umieszczona na drzwiach kościoła:

The brief history of the sanctuary

Warto zwrócić uwagę na zmianę tytułu Matki Boskiej.
Copacabana to również miejscowość wypoczynkowa dla Boliwijczyków - tutaj znajduje się jedyna boliwijska plaża:

The only Bolivian beach

Na Wyspę Słońca płynie się motorówkami, oto jedna wypływa z portu:

Boats to Isla del Sol

Ruch na tym kierunku jet duży (zdjęcie wykonane z Wyspy Słońca):

The traffic on this route is high

W głębi widać Wyspę Księżyca a poza nią szczyty Kordyliery Królewskiej, część z nich pokazałem w relacji z podróży na Altiplano. Zwiedzamy świątynię zbudowaną w okresie przekształcania się Tiwanaku w Aymara, potem Inkowie uznali ją za swoją:

Ruins of a Sun Temple from the last period of Tiwanaku

W dniu letniego przesilenia słonecznego przez to okienko wpada do środka promień słońca:

A window directed to the summer solstice

A w tej niszy, skierowanej na tarasy uprawne, umieszczano w porze suchej mumię przodka, której zadaniem było dbanie o zbiory, czyli dopilnowanie, żeby padał od czasu do czasu deszcz (w porze deszczowej mumię chowano z oczywistych względów):

A niche for a mumie to guard the fields in the dry season

Niedawno znaleziono w jeziorze na głębokości 60 metrów dwie świątynie z końcowego okresu Tiwanaku. Ta wielka kultura upadła prawdopodobnie na skutek pięćdziesięcioletniego okresu suszy, budowanie świątyń na cofającym się brzegu jeziora nic nie pomogło.
A oto port głównej miejscowości Yumani na południowej części wyspy:

The harbour of Yumani

Te domy wokół portu to hotele i hostele, ciągną się one wysoko na zbocza wokół wioski, im wyżej tym taniej (jak kogo stać to może wynająć osła do transportu bagaży). Główna ulica właściwej wioski:

The main street in the native village

Kościółek otwierany trzy razy do roku:

The village church

Przy zejściu (dla nas) do portu niespodzianka: ogród botaniczny:

The botanical garden in Yumani

Udało mi się złapać kolejną kordylierę na północ od Kordyliery Królewskiej, czyli Kordylierę Apolobamba:

Cordillera Apolobamba far in the north

I na pożegnanie, tuż przed odjazdem z Copacabany, zachód słońca nad Titicaca: 

Sunset from the Copacabana beach