Sydney 2

Przerywam na chwilę spisywanie przygód z Czerwonego Środka, aby nadgonić czas i opowiedzieć, jak z tego środka wyleciałem i co robię teraz na obrzeżach w Sydney.
Poniedziałek, 7 sierpnia, Znowu wczesna pobudka, samolot odlatuje o 9:35. Na lotnisku znowu podpadam, sprawdzają mnie na obecność materiałów wybuchowych. Czujnik raz pokazuje "Yes" a raz "No". Wymieniają go, znowu to samo. W końcu każą mi podpisać zgodę na przeszukanie i robią kipisz w plecaku, wyciągając wszystkie rzeczy i układając na kuwetach do ponownego prześwietlenia, buty też. W końcu mnie puszczają, a do badania biorą jakąś kobietę. Komentują, że już mają dwa pozytywne. Na pocieszenie kupuję książkę z fragmentami dzienników pierwszych (od XVII wieku, Holendrzy, do połowy XX) eksploratorów tego kontynentu. Fragmenty są wybrane pod kątem spotkań z tubylcami. Bardzo ciekawe.
Siedzę przy oknie od zachodniej strony (słońce jest jeszcze na wschodzie) i mogę obserwować tereny, nad którymi przelatujemy. Czerwona pustka, przerywana skalnymi uskokami, które potrafią ciągnąć się setki kilometrów. Przypominają czasem kręte rzeki i długo miałem wątpliwości co to za twory:

A wy jak to interpretujecie? Na pustyni wcale nierzadko przejeżdża się przez koryta wyschniętych rzek, a i przy takich okresowych rzekach powstawały osiedla (oj, może polać zdrowo i na pustyni. El Ninio?). W Adelajdzie 4 godziny czekania (piszę post), w samolocie przetrzymują nas pół godziny ze względu na silny wiatr w Sydney, ale w końcu lecimy.
Wtorek, 8 sierpnia. Rano, kiedy robię zakupy, jest zimno i wieje silny wiatr. Ale w końcu wiatr cichnie, słonko przygrzewa i w Ogrodzie Botanicznym kładę się za przykładem Australijczyków na trawie. Kilka impresji z mojego drugiego spaceru po Sydney. Mauzoleum poległych w wojnach światowych:

Pod katedrą spotykam w końcu rodaka:

Pomnik ufundowali tutejsi Włosi, pisząc mu "Pope John Paul the Great".
W Wooloomooloo Bay ciekawe apartamenty:

Natykam się tam na taki interesujący zakaz:

Moja interpretacja: tylko wędkujący mogą tu pić alkohol. A Wasza?
W środę wybieram się w Blue Mountains.
Dan w Econo Lodge, Auckland, NZ. Jak widać, zaległości narastają.