Z Darwin do Daly Waters Pub

To mniej więcej jedna trzecia naszej trasy, zajmuje jednak cały dzień, ze względu na kilka atrakcji po drodze. Jedziemy małym autobusem na około 20 osób z przyczepką na bagaże. Jest nas 18-tka plus dwójka przewodników-kierowców. Większość uczestników to studenci (wielu na "holiday visa"). Kierowcy są równie młodzi, prowadzą pewnie i szybko - w Australii nie ma ograniczenia prędkości na autostradach. Postoje są nie rzadziej niż co 1.5 - 2 godziny, przy stacjach benzynowych, sklepach, restauracjach.
Pierwsza atrakcja to Edith Falls, okazja do kąpieli w naturalnych basenach pod wodospadami. Zarząd tego parku narodowego uprzejmie prosi, żeby nie wchodzić do wody między 7 wieczorem a 7 rano, bo wtedy żerują krokodyle słodkowodne. Gdyby ktoś zauważył krokodyla słonowodnego, natychmiast powinien dać znać - są odławiane i wywożone.

Zamiast kąpieli (gardło!) wybieram 2.5 kilometrowy spacer do górnych wodospadów.
Następna atrakcja i okazja do kąpieli to Mataranka Hot Springs; temperatura wody w potoku wynosi około 33 stopnie ale bez żadnego podgrzewania - po prostu taka jest tutaj temperatura wód gruntowych i otwartych. Moczę się z rozkoszą wśród palm i staram się nie drażnić krokodyli słodkowodnych - tablice ostrzegają, że mogą zaatakować. Przychodzi mi to dość łatwo, bo krokodyli słodkowodnych ani widu ani słychu. Co do słonowodnych, sytuacja dokładnie taka sama jak w poprzednim kąpielisku. 

Nawet nie trzeba pływać, wystarczy okręcić się piankową rurą, umocować na jej końcach klapki i spokojnie dryfować z nurtem potoku, mamy trochę takich rur w naszym busie... Ale ja muszę trenować rękę, więc półkrytą żabką robię w dół i w górę potoku.
Nocujemy w jednym ze słynnych pubów "traku" (track) z Adelajdy do Darwin. To tutaj zatrzymywali się na popas kierowcy ciężarówek i inni awanturnicy pchający się przez środek Australii. Takie puby to kawał miejscowej historii.

Z naszą przyczepka na pierwszym planie.
Trafiamy akurat na koncert - dobrze wyglądający mężczyzna śpiewa przy gitarze australijskie i nie tylko country.

Na sali pubu sami emeryci ze swoimi emerytkami, świetnie się bawią. Ich kampery i 4WD z przyczepami stoją obok na polu kempingowym. To dla nich napisałem ten wierszyk o romantycznymi wędrowcach. Kilku prawdziwych facetów siedzi przy barze, ich motory stoją przed pubem a muzyką się nie interesują. Potem, już wyraźnie chudszy facet (też z gitarą) zasuwa klasykę rocka i nie tylko, na przykład "Let's start on twist again" - kilka małżonek wyskakuje na środek i kręci wcale udatnie. Na zakończenie piosenka o płaczącej dziewczynie:

nie płacz dziś Cherry
dziecko dzikiego środka
muzyka wróci

Koncert się kończy, wyszynk się kończy, a emeryci gadają i gadają nam nad uchem. Wszystko fajnie, ale mamy pobudkę o 4:30.
Dan na lotnisku w Adelajdzie.